#محرم95
#بیرق_عزاء
قال و لما أثخن الحسین(ع) بالجراح وبقی کالقنفذ، طعنه صالح بن وهب المری علی خاضرته طعنة
فسقط الحسین(ع) عن فرسه إلی الأرض علی خده الأیمن و هو یقول:بسم الله وبالله وعلی ملة رسول الله(ص) ثم قام
راوی میگوید هنگامی که حسین(ع) مقهور زخمها وجراحتها شد(به سبب تیرهای بسیاری که بر بدن داشت)صالح بن وهب مزنی (لعنةالله علیه) بر نشیمنگاه حضرت نیزه ای زد.حسین(ع) با گونه راستش از اسب به زمین افتاد ودر حالی که میگفت بنام خدا وبه سوی خدا وبه سیره و دین رسول خدا(ص) سلوک میکنم. ایستاد.
لهوف ص 121

#بیرق_عزاء
#محرم95
فنزل إلیه سنان بن أنس النخعی (لعنة الله علیه) فضرب بالسیف فی حلقه الشریف و هو یقول(( والله إنی لأجتز رأسک وأعلم أنک ابن رسول الله (ص) و خیر الناس أبا و أما)) ثم أجتز رأسه المقدی المعظم
سنان بن انس نخعی لعنت الله علیه از اسب پائین آمد و به سوی حضرت(((امام حسین (ع)))رفت. با شمشیر به گلوی شریفش ضربه ای زد و میگفت:
به خدا سرت را جدا میکنم ،هرچند میدانم فرزند رسول خدا (ص) هستی ومیان مردم ،بهترین پدر ومادر را داری وسپس سر شریف را جدا کرد…
لهوف ص 123

#بیرق_عزاء
#محرم95
قال وحضرت صلاة الظهر،فأمر الحسین(ع) زهیر بن القین وسعید بن عبدالله الحنفی أن یتقدما أمامه،بنصف من تخلف معه، ثم صلی بهم صلاة الخوف،فوصل إلی الحسین(ع) سهم فتقدم سعید بن عبدالله الحنفی و وقف یقیه بنفسه مازال ولا تخطی حتی سقط إلی الأرض وهو یقول:
اللهم العنهم لعن عاد وثمود،اللهم أبلغ نبیک عنی السلام و أبلغه ما لقیت من ألم الجراح،فإنی إردت ثوابک فی نصر ذریة نبیک.ثم قضی نحبه رضوان الله علیه
*راوی میگوید وقت نماز ظهر شد.امام حسین(ع) به زهیر بن قین و سعید بن عبدالله حنفی فرمود: برابر او بایستند وسپس همراه نیمی از لشگر به نماز خوف ایستد.
در این میان تیری به سوی حسین(ع) آمد.سعید بن عبدالله حنفی پیش آمد و(در مسیر تیر) ایستاد وهمواره با جان خود از آن حضرت محافظت میکرد وجابجا نشد تا آنکه به زمین افتاد و در آن حال گفت:
خداوندا ! آنان را مانند عاد و ثمود لعنت کن، خداوندا! به پیامبرت از سوی من سلام برسان واورا از درد زخمهائی که به من رسیده باخبرکن وبگو که من برای یاری نسل پیامبر خواهان پاداشت بودم.سپس جان سپرد.رضوان الله علیه.
لهوف ص 108

مدتی از تأسیس حوزمون نگذشته بود… من ورودی سال 86حوزمون بودم. اون موقع کسی شناختی نسبت به حوزه علی الخصوص حوزه علمیه خواهران نداشت…همه وقتی اسم حوزه خواهران به گوششون میخورد پوزخندی می زدند ومیگفتند مگه زن هم میتونه عمامه بر سر بگذاره وآخوند بشه!!!!!!!
گذشت تا اینکه مدیری برای حوزمون اومد که خودشون درس حوزه خونده بودند ودر آموزش وپرورش مشغول تدریس بودند...
کم کم بچه های طلبه سطح سوادشون بالا رفت وبه عنوان امام جماعت وارد مدارس شدند. حضور در مدارس به عنوان امام جماعت شد نقطه عطفی برای شناخت بیشتر حوزه علمیه خواهران نهاوند…..
***********
قدم ها را تند تر بردارید!!!!کمی جلوتر از داستان حرکت میکنیم….. به محرم میرسیم ومراسم بر افراشته شدن بیرق عزاء در حوزه علمیه خواهران نهاوند…..
چند سالی است که مراسم عزاداری برای ارباب در دهه محرم در حوزه نهاوند برگزار میشود……
بله میدانم در همه حوزه های علمیه این #بیرق_عزاء بر افراشته میشود اما در مدرسه ما به طور خاص این بیرق میچرخد!!!!!
****************
ما هر روز از این دهه،،،میهمانانی خاص و ویژه داریم.میهمانانی که شاید خود ارباب وامام زمان(ع) برایشان دعوتنامه فرستاده باشند!!!
زیاد حاشیه نریم…… بریم سر اصل مطلب……..
میهمانان ما دخترانی دبیرستانی،از جنس دهه70 و80
دخترانی که شاید طلبه های آینده حوزه معصومیه باشند!!!! دخترانی که شاید با زیارت غواص 21 ساله گمناممان فاصله روسری تا سجده گاه معبود(پیشانی) را کمتر کنند ا!!!! یا شاید با مداحی ناب برادر عزیزمون که در سواد وصوت وبصیرت کم از مداحان کشوری ندارند اندکی ریزش در دلهای بی آلایششان بیفتد و زنگارهای در هم تنیده وجوشان را بتکاند تا اینکه گامهایشان را زینب وار بردارند!!!!!! یا شاید…………!!!!!!!!!
وامروزحوزه ما دیگر ناشناخته نیست!!!!!!!!!
شعر از امام جمعه محترم نهاوند در وصف حوزه علمیه معصومیه(س)
حوزه خواهران بود کوثر پیرور اهل بیت پیغمبر
رشته اش فقه جعفری باشد حاصلش خلق وخوی والاتر
نردبانی برای سیر وسلوک تا رسیدن به اسوه ای برتر
منتسب شد به نام معصومه چشمه علم موسی بن جعفر
پیش از این حوزه ای مقدس بود با شهیدش شد مقدستر
حال با این شهید گمنامش شد مزاری یرای اهل نظر
حجت الإسلام عباسعلی مغیثی نیا9/5/95 به مناسبت دفن شهید گمنام در حوزه علمیه خواهران

#بیرق_عزاء
#محرم95
قال فوالله لا أنسی زینب بنت علی(ع) تندسب الحسین(ع) وتنادی بصوت الحزین وقلب کئیب،
یامحمداه! صلی علیک ملیک السماء هذا حسین مرمل باالدماء، مقطع الأعضاء وبناتک سبایا،إلی الله المشتکی، وإلی محمد المصطفی (ص) وإلی علی المرتضی(ع) وإلی فاطمه الزهراء وإلی حمزة سیدالشهداء یامحمداه،هذا حسین بالعراء تسفی علیه ریح الصباء قتیل أولاد البغایا،واحزناه،واکرباه، الیوم مات جدی رسول الله(ص) یا أصحاب محمداه،هولاء ذریة المصطفی،یساقون سوق السبایا
راوی میگوید به خدا سوگند زینب دختر علی را فراموش نمیکنم. در آن حال که بر حسین مینالید وبا نوائی اندوهناک ندا میداد:
وای ای محمد! فرشتگان آسمان بر تو درود فرستند، این حسین است به صحرا افتاده،خون آلود،که اعضایش را بریده اند.وای از این مصیبت!!و(ای رسول خدا) دخترانت اسیر شدند به خداشکایت میبرم وبه محمد مصطفی(ص) وعلی مرتضی(ع) وفاطمه الزهراء(س) وحمزه سیدالشهداء
وای ای محمد(ص) واین حسین(ع) است به صحرا فتاده که باد بر پیکرش خاک میپاشد.کشته فرزندان بدکاران است.
وای ای اباعبدالله از اندوه وشدت (شهادت) تو! امروز گوئی جدم رسول خدا جان داده است.
لهوف ص129