#بیرق_عزاء
شب سوم وروضه حضرت رقیه (س)

#بیرق_عزاء
شب سوم محرم است ومداحان به رسم دیرینه در این شب روضه حضرت رقیه (س)میخوانند!!!!!
دخترم بر تو مگر غیر از خرابه جا نبود
گوشه ویرانه جای بلبل زهرا نبود

جان بابا خوب شد بر ما یتیمان سر زدی
هیچ‌کس در گوشه ویران به یاد ما نبود

دخترم روزی که من در خیمه بوسیدم تو را
ابر سیلی روی خورشید رخت پیدا نبود

جان بابا، هر کجا نام تو را بردم به لب
پاسخم جز کعب نی ،جز سیلی اعدا نبود

دخترم وقتی که دشمن زد تو را زینب چه گفت
عمه آیا در کنارت بود بابا ،یا نبود

جان بابا، هم مرا ،هم عمه ام را می‌زدند
ذره‌ای رحم و مروت در دل آنها نبود

دخترم وقتی عدو می‌زد تو را برگو مگر
حضرت سجاد زین‌العابدین آنجا نبود

جان بابا بود، اما دستهایش بسته بود
کس به جز زنجیر خونین، یار آن مولا نبود

دخترم آن شب که در صحرا فتادی از نفس
مادرم زهرا (س) مگر با تو در آن صحرا نبود

جان بابا من دویدم زجر هم می‌زد مرا
آن ستمگر شرمش از پیغمبر و زهرا نبود

دخترم من از فراز نی نگاهم با تو بود
تو چرا چشمت به نوک نیزه اعدا نبود

جان بابا ابر سیلی دیده‌ام را بسته بود
ورنه از تو لحظه‌ای غافل دلم بابا نبود

دخترم شورها بر شعر ?میثم? داده‌ایم
ورنه در آوای او فریاد عاشورا نبود

جان بابا دست آن افتاده را خواهم گرفت
ز آن که او جز ذاکر و مرثیه خوان ما نبود

شاعر:حاج غلامرضا سازگار (میثم)

#بیرق_عزاء
#محرم95
أَقبَل فََرسَ الحسین (ع) وقد عدامِن بیِنِ أَیدیهِم أن لا یُؤخذ فَوَضَعَ ناصیة فی دَمِ الحُسین (ع) وذَهَبَ یَرکُضُ الی خِیمة النِساء وهو یَصهَلُ ویَضربُ بِرأسِه الأََرضَ عندالخیمة فلما نَظَرَت أَخواتَ الحسین (ع) وَبناتُه وأََهلُه الی االفَرَس لَیسَ علیه أَحَد رَفَعن أصواتَهُن بِالصُراخ والعَویلِ و وَضَعَت أُمُ کُلثوم یَدَها علی أُم رأسِها ونادَت:
وامُحمداه!واجَداه! وانَبِیاه! واأبالقاسِماه!واعَلیاه! واجَعفراه! واحَمزَتاه! واحَسَناه! هذا حُسین بالعَراء صَریعُ بکربلا،مَحزُوز الرَأسِ مِنَ القَفا،مَسلوبُ العَمامَة وَالرَداء…… ثُم غشی علیها
اسب امام حسین(ع) از دست دشمنان گریخت،پیش آمد وپیشانیش را بر خون حسین (ع) نهاد ورفت تا به خیمه زنان رسید شیهه میکشید وسرش را به روی زمین جلوی خیمه میکوفت.
هنگامی که خواهران حسین(ع) ودختران وخانواده اش،کسی را روی اسب ندیدند صدا به ناله وضجه بلند کردند وأم کلثوم دست بر فرق سرش نهاد وفریاد برآورد:
وامحمدا!واجدا ! وانبیا ! وا ابا قاسما !واعلیا !واجعفرا!واحمزتا !واحسنا !
این حسین است که در صحرای کربلا برخاک افتاده است.سرش از پشت بریده وعمامه وردایش ربوده شده! سپس از حال رفت
دانشنامه امام حسین (ع)،محمدی ری شهری،ج7 ص277_276

#بیرق_عزاء
#محرم95
گر خیام آتش بگیرد … - علی انسانی - شعر ورود کاروان به کربلا - شعر دوم محرم - شورش محتشم 20

به نام خدا
راه ما طی گشت و در این دشت مأوا می کنیم
بار در منزل رسید و خیمه بر پا می کنیم
این زمین بازار و کالا جان و ما سوداگریم
جان خود یک روزه با جانانه سودا می کنیم
خصم خواهد قامت ما خم ولی غافل از آنک
ما دوتا تنها قد خود پیش یکتا می کنیم
در همین وادی به روی دست ما با تیر کین
شیر خواری جان دهد ، ما هم تماشا می کینم
روز عاشورا که پرپر می شود گل های عشق
بس تماشایی بوَد دعوت ز زهرا می کنیم
گر خیام آتش بگیرد کودکی گر گم شود
نعش او آخر به زیر خار پیدا می کنیم
علی انسانی

#بیرق_عزاء
#محرم95
بهتر از منا و مشعر - شعر ورودیه - شعر شب دوم محرم - غلامرضا سازگار

به نام خدای محرم

فرود آیید یاران! وعده گاه داور است اینجا
بهارستان سرخ لاله های پرپر است اینجا
چه غم؟ گر از منا و وادی مشعر سفر کردی
خدا داند که بهتر از منا و مشعر است اینجا
زیارتگاه کل انبیاء تا دامن محشر
مزار قتلگاه عاشقان بی سر است اینجا
فرود آیید ای یاران در این صحرا که می بینم
ز بانگ العطش غوغای روز محشر است اینجا
فرات از چار جانب موج زن، اما خدا داند
جواب العطش شمشیر و تیر و خنجر است اینجا
رباب! از اشک و خون دل، دو چشم خویش دریا کن
که آب تیر زهر آلوده، شیر اصغر است اینجا
به گل باران چه حاجت دشت و صحرا را؟ که می بینم
زمینش لاله گون از خون سرخ اکبر است اینجا
مبادا نام آب آرید! ای طفلان معصومم
که سقّای حرم خود از شما تشنه تر است اینجا
عَلَم افتاده، من تنها و اطرافم پر از دشمن
سر و دست علم دارم، جدا از پیکر است اینجا
برادر با تن عریان به موج خون و می بینم
که کعب نیزه، عرض تسلیت بر خواهر است اینجا
سزد دعوت کنم در کربلا پیوسته میثم را
که او را شور و حال و اشک و سوز دیگر است اینجا

غلامرضا سازگار