با پای دل.
با پای دل
امشب دلم حال و سوز گریه دارد. امواج ناله در سینهام جمع شده است.
روح مناجاتم دختری یاس کبود است؛ رقیهای که با پای آبلهدارش، پای دلم را به ویرانهای از دیار عاشقان و دلداگان میبرد.
مرغ دلم پر میگیرد، آرام در کنار بابای غریبش جان میگیرد. برایم از طشت زر میگوید، از همهی امیدش راس المقطوع، از شیبُ الخضیب و خدُ التریب.
جسم بیجانش روی خاک دیوار آرام آرام سر میگذارد. آخر یتیم است و بابا ندارد. خودش برگ گلی است همیار محسن اطهر و یا همراه علی اصغر. بابالحوائج است و قبلهی حاجات.
السلام علیک ایتها الشهیده المظلومه، یا رقیه یا بنت ابی عبدالله.
✍🏻مریم قپانوری
#به_قلم_خودم