آدم های بزرگ و اساتید بنام از روی شاگردان شان شناخته میشوند،مثلا میگویند:

     امام خمینی (ره)از شاگردان آیت الله بروجردی بوده است و یا اینکه دکتر حسابی از شاگردان انیشتین بوده است و ما مقام و منزلت آن استاد را می فهمیم و درک میکنیم. حالا حساب کنید امام صادق (ع)که چهار هزار شاگرد نخبه و بنام داشتند، مثلا همین جابر بن حیان را در نظر بگیرید.
هر جا حرف از شیمی باشد اسم جابر هم هست و افتخار ما ایرانی هاست که جابر یک دانشمند ایرانی است. کسی که بسیاری از روابط و معادلات شیمی را به صورت یک قانون مدون کرد و سر از کنش و واکنش های شیمیائی درآورد.

    البته هر چیز ارزشمند را باید درست و حسابی نگه داری کرد.خیلی از غربی ها،جابر را به عنوان یک ایرانی نمیشناسند و او را عرب میدانند،بعضی ها هم پا را فراتر گذاشته و جابر را اندلسی معرفی کرده اند.آخر خراسان کجا و اندلس کجا؟ به هرحال باید مواظب مفاخرمان باشیم و چهار چشمی بپائیم شان که کشورهای دیگر به نام خودشان ثبت نکنند.

    دایره المعارف بریتانیا در مورد جابر مینوسند:"جابر از شاگردان امام بوده،همه ی علم ها را از امام کسب کرده و از دانشمندان بنام قرن دوم است،ولی معلوم نیست شیمی را از امام یاد گرفته باشد!!"(1)

   ظاهرا نه تنها باید مواظب سرقت مفاخرمان باشیم باید مواظب اساتید و مذهب مان هم باشیم! آخر مگر میشود جابر،که همیشه وهمه جا همراه امام بود و مثل یک خانه زاد در خدمت ایشان بود، امام را که مظهر دانائی و علم بیکران بوده است رها کند و برود جای دیگر علم شیمی فرا بگیرد؟! خود جابر در چند جا محکم و قاطع بیان کرده است که هرچه آموخته ،از محضر امام آموخته بوده و جز ایشان استادی نداشته است.
با یک کم فکر هم میشود به نتایج روشنی رسید،چراکه همه دانشمندان و بزرگان آن عصر از شاگردان امام بوده اند که در سرتاسر گیتی پخش شده و به آموزش مشغول بودند.

حالا خوب است که جابر اول همه گفته هایش بیان کرده:
“قال سیدی جعفر الصادق (ع)”
یعنی مولا و بزرگ من امام فرموده است، ولی مگر رها میکنند؟!

میگویند:منظور امام نیست و جابر این همه ارادت را به جعفر برمکی داشته و منظورش او بوده است.
خلاصه آشفته بازاری است در تاریخ.! بِکِش بکِش عجیبی است در سرقت بزرگان و دانشمندان!

این حرف ها راکه رها کنیم یک نتیجه خوب می گیریم:"همه دنبال دزدیدن طلا هستند،نه سرقت یک کیلو سیب زمینی.
وقتی همه مدل،دوست دارند شاگرد امام ما را بدزدند و به نام خودشان ثبت کنند،ما میتوانیم به بزرگی و ارزش دانشمند شیعه ی ایرانی مان افتخار کنیم و با غرور بگوئیم تازه این یکی از شاگردان امام صادق (ع) است!!

چهار هزار تا ! آفرین و هزار مرحبا به این استاد بزرگ که توانسته اند چنین شاگردانی را در میان بگیر و ببند خلیفه های عباسی تربیت کنند!!
اگر چه خلفای عباسی سعی میکردند خودشان را دوستدار امام نشان دهند ولی هرجا که توانستند مانع تراشی کرده و جلوی گسترش مکتب جعفری را بگیرند…
_________
(1):نقل از کتاب یک دانشمند واقعی ص 12

نویسنده: کوثر نهاوند(مهاجر إلی الله بِشِهابِ قَبَس)

مارا نترسانید از جنگی که درپیش است
این جنگ بی تردید جنگ “ریشه” با “ریش” است
این جنگ سی سال است میسوزد که برخیزد
تهران به تهران دارد امشب اشک میریزد
تهران من،تنها شدی با هرچه نامرد است
این ها که در فریادهاشان “شاه برگرد “است
این ها که پرچم هایشان بی نقش الله است
راهی که در چشمانشان دارند بی راهه است
در قبلشان شوق ادای هیچ دینی نیست
این ها که در تقویمشان روز خمینی نیست
امشب عزادارم،قلم می افتد از دستم
من با تمام دردهای شهر هم دستم
این اتفاق تازه ای در دفتر مانیست
هر کس عبا بر دوش شد پیغمبر نیست
ما در هوای حضرت خورشید می میریم
شب هم که باشد،تیرگی در باور ما نیست
هستند آنهائی که بیعت نامه هاشان هست
اما کنون دستان شان هم سنگر ما نیست
این خاک “جمهوری اسلامی ایران” است
اینها که میگویند نام ما دیگر نیست
امروز مولا گفت: روز مرگ شمشیر است
امروز مولا گفت: روز آخر ما نیست
ما دل به مولا داده ها دل داده می میریم
ماسخت عاشق میشویم و ساده می میریم
فرقی ندارد بهمن و دی در مرام ما
باید بیفتد بر لب این شهر نام ما
این خاک سلمان است و چون کوفه نخواهد شد
تنها نمی ماند،نمی ماند امام ما
هم نامه هامان یادمان مانده ست تا آخر
هم بی جوابش برنمیگردد سلام ما
ای حضرت خورشید،بی تردید می میریم
یک روز در راه قدم هایت تمام ما
فرقی ندارد بهمن و دی در مرام ما
باید بیفتد بر لب دنیا قیام ما
**
امشب کسی که دست با ما داده آزاد است
دیروز،دیروز است “میزان حال افراد است”

شاعر: علی سلیمانی (همدان)

روزی امام محمد باقر (ع) مشغول تدریس بودند.صحبت از ارسطو بود و عناصر چهارگانه خلقت.

ارسطو که بزرگترین دانشمند یونان است،هزار سال پیش گفته بود که جهان از چهار عنصر:آب،باد،خاک و آتش به وجود آمده است.

امام صادق (ع)پسری دوازده ساله که پای درس پدر نشسته است،اجازه خواست و فرمود:

از دانشمندی مانند ارسطو تعجب میکنم!

همه با تعجب به چهره متفکر نوجوان نگاه کردند.

خاک یک عنصر نیست،بلکه از عناصر مختلفی تشکیل شده است،همانطور که هوا یک عنصر نیست.

همه تعجب کردند.چطور پسرک دوازده ساله حرف حکیم یونانی را زیر سوال میبرد.

شاید امروزه برای ما که در قرن بیست و دوم زندگی میکنیم این حرف عجیب نباشد.

خاک متشکل از فلزها و عناصر مختلفی است و هوا از اکسیژن و هیدروژن و گازهای مختلفی تشکیل شده است،اما یادمان باشد امام صادق (ع) در قرن اول و دوم هجری چنین نظریه ای را دادند،در حالی که هزار و صد سال بعد لاوازیه شیمی دان بزرگ فرانسوی در قرن هجدهم میلادی توانست ثابت کند هوا متشکل از چندین گاز است،در واقع او را کاشف اکسیژن میدانند.دانشمندی که بعد از انقلاب کبیر فرانسه سرش را با گیوتین از بدنش جدا کردند. گوئی همیشه ی تاریخ ،جان دانشمندان در خطر بوده است.

امام صادق (ع) در مورد گردش زمین،مرگ و سایر مسائل علمی بحثهای جالبی مطرح کرده اند که قرن ها بعد درستی آنها توسط دانشمندان رشته های مختلف اثبات شده است.

نقل از کتاب یک دانشمند واقعی، ص10

همایش یا حماسه؟؟؟!!!
دولت تدبیر و امید نفس های آخر را میزند….
دیماه است و ایام امتحانات… تقویم امروز 9 دی را نشان میدهد..
روزی که به نام بصیرت و میثاق با ولایت نام گذاری شده و به فرموده مقام معظم رهبری مردم فهیم و با بصیرت حماسه عظیم 9دی را آفریدند…
به واژه ها نیک بنگرید: *حماسه عظیم 9دی*
از جلوس آقای روحانی بر کرسی ریاست جمهوری 4سالی میگذرد…در این مدت حماسه عظیم 9دی در شهر من نهاوند به همایش 9دی تبدیل شده است…
به واژه ها نیک بنگرید:* همایش 9دی*
تجمع !!! آن هم به تعداد صندلی های چیده شده در سالن همایش مصلی نماز جمعه…
مردم شهر من دیگر 9دی در سرمای استخوان سوز راهپیمائی نمیکنند…
دیگر خبری از شعارهای خیابانی و همراه شدن کسبه و بازاریان نیست…
راستی امروز پنجشنبه است و مدارس هم تعطیل…
گفته اند امروز کیک و آب میوه هم میدهند،جای گرم و نرم را چه کسی ترک خواهد کرد؟؟!!!
بهتر این است که در این میان ، یادی هم از شهدا بکنیم….. نمیدانم یاد و خاطره کدام شهید جان بر کف است که امروز(9ی) در گوشه وکنار این همایش زنده میشود؟؟؟!!!!!!!
اما به تو ای شهید می گویم:
کاش راهت را گم نمی کردیم! !!
کاش آرمانهایت برایمان مقدس بود!!!!
کاش نوایت در میدان جنگ آوایمان میشد!!!
کاش سرخی خونت،سیاهی های قلبمان را محو میکرد!!!!
کاش تکبیرهایت در میدان جنگ در خیابانهای شهرم طنین انداز بود!!!!!
و ای کاش….همه این کاشها در وجودمان به حقیقت می پیوست….!!!

نویسنده: کوثر نهاوند(مهاجر إلی الله بِشِهابِ قَبَس)