امام علی (ع) فرمود:

هرگز نشد که رسول خدا (ص) با کسی دست بدهد و زودتر از طرف مقابل دست خود را بیرون بکشد تا آنگاه  که آن طرف، دست پیامبر (ص) را رها می ساخت و هرگز نشد که پیامبر (ص) با کسی در نیاز و حاجتی همکاری نماید و قبل از آن شخص، از آن کار پشیمان گردد وهرگز نشد که کسی با پیامبر آغاز به صحبت نماید و او پیش از طرف مقابل سکوت فرماید و دیده نشد که پیامبر در مقابل کسی پای خود را دراز کندو هرگاه صاحب اختیار بود میان دوکار، سخت ترین کار را انتخاب میکردو اگر ظلمی به آن حضرت می شد، درصدد انتقام بر نمی آمد، مگر اینکه به محارم الهی توهین میشد که در این صورت بود که خشمگین میشد و خشمش هم برای خداوند تبارک و تعالی بود و تا آنگاه که زنده بود در حال تکیه دادن غذا میل نمی فرمود..

سنن النبی ص85