بی‌نام و نشان
سلام بر شهیدی که رفته است تا که ماندگار شود. نمانده تا که بمیرد و اکنون سالهاست که آمده تا زنده کند خزان دل‌ها را.
سلام عزیز برادرم!
ای که اکنون در خاک پاک این دیار آرمیده‌ای!
روزهایی که دلتنگ می‌شوم مزار گمنامت بهترین ماوایم است.
وقتی به ضیافتت می‌آیم غم‌هایم از لوح آلوده‌ی دلم محو می‌شود.
آنقدر زندگی و مشکلاتش در نزدم حقیر می‌شود که کوچکی فکر و اندیشه‌ام با چشم دل دیده می‌شود. اشک‌هایم که از قفس دلم پرواز می‌کند، روحم سبک می‌شود و از مرداب غم‌ها بیرون کشیده می‌شود. آنجا که می‌آیم اگر چه کوچک است اما آخرت را با آن‌همه عظمت و هیبتش وام می‌گیرم.

بوی تو در هر وجب از این خاک جاری است. دلت به اندازه اقیانوسی وسیع و بی انتهاست، آخر تو به معدن عظمت الهی وصل هستی. دست این قطره کمترین را هم بگیر.
✍🏻مریم قپانوری
#به_قلم_خودم
#سالروز_دفن_شهیدگمنام_در_حوزه_خواهران_نهاوند