جابر بن عبدالله انصاری می گوید: پیامبر اکرم (ص) بر دخترشان فاطمه (س) وارد شدند. فاطمه (س) با آسیاب آرد می کرد و عبائی از پشم شتر بر دوشش بود. چون رسول خدا (ص) چشمش به یگانه دخترش افتاد فرمود:
” یا فاطمة تَعَجَلی مَرارَة الدنیا لِنَعیم الآخرة غدا”
ای فاطمه شتاب کن در تحمل تلخی های دنیا برای رسیدن به نعمتهای آخرت.(1)
آنگاه این آیه در شأن فاطمه (س) نازل شد. ” وَلَسوف یعطیک ربک فترضی” و به زودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوی(2)
شارح خطبه حضرت زهرا (س) میگوید: این نام (راضیه) به این جهت به آن حضرت گفته می شود که از خدا و رسول خدا راضی بود.(3)
…………….
منابع:
1)فاطمة الزهرا (س)،بهجه قلب المصطفی،ص189 و در المنثور،ج8،ص543
2)ضحی، آیه 5
3)کوثر رسول،گنجی،ص72