بهار بیانقضای دانش
بهار بیانقضای دانش
کسبِ دانش، استخدامیست بیانقضا؛
نه تاریخ شروع دارد، نه پایانِ قرارداد، نه به مدرک وابسته است و نه به مصاحبهای رسمی.
هر که دلش در طلبِ نور باشد، از همان لحظه، در این مسیر پذیرفته شده است.
این شغل، ساعت کاری ندارد؛ از نخستین گریه تا واپسین نگاه، هر لحظه،فرصتیست برای آموختن و مکان چه فرقی دارد که در کوچههای خاکی باشی یا در تالارهای بلند؟ دانش، در هر گوشهای که باشد، دلِ جوینده، راهی به سویش خواهد یافت.
در این مسیر، زن و مرد یکیاند.
دل، اگر مشتاق باشد هیچ مرزی نمیتواند مانعِ رسیدنش شود. کودکِ تازهفهم و پیرِ خاموشنشسته، هر دو در این مسیر استخداماند؛ یکی در آغازِ راه و دیگری در ژرفای تجربه.
دانش، نه تجمل است و نه امتیاز؛ او تکلیفِ جان است و حکمت، گمشدهایست که مؤمن، در هر نگاه، در هر سفر،در هر سکوت، در پیِ یافتنش است.
پس اگر دلت در جستوجوست، بدان که پذیرفتهای و اگر خسته شدی، یاد بیاور که
این استخدام تا آخرین لحظهی زیستن ادامه دارد و هر آموخته نوریست که جهان را کمی روشنتر میکند.
🌸 اکنون که بهار دانش، با شکوفههای فهم و نسیمِ نو شدن از راه رسیده،آغازِ فصلِ دانش را به همهی دلهای جوینده تبریک میگویم.باشد که در این بهار، هر ذهنی شکوفا شود و هر قلبی، در سایهی دانایی، آرام گیرد.
#به_قلم_خودم
✍🏻مریم قپانوری
