#غدیر1437
#غدیر_ناب_11
#شعر_غدیر
غدیر ، باب رحمت



باز تابید از افقْ روزِ درخشانِ غدیر

شد فضا سرشار عطرِ گل ز بستان غدیر



موج زد دریای رحمت در بیابان غدیر

چشمه ‏های نور جاری شد ز دامان غدیر



شد غدیر خُم تجلی‏گاه انوار خد

تا در آن ‏جا جلوه ‏گر شد نور مِصباحُ الهُدی



آفرینش را بُوَد بر سوی آن سامان نگاه

ما سوی اللّه‏ منتظر تا چیست فرمان اِله



ناگهان خَتمِ رُسُل ، آن آفتاب دین پناه

بر فراز دست می ‏گیرد علی را همچو ماه



تا شناساند به مـردم آن ولی اللّه‏ ر

والِ مَن والاه خواند ، عادِ مَن عاداه ر



ای غدیر خم که هستی روز بیعت با امام

بر تو ای روز امامت از همه امت سلام



از تو محکم شد شریعت ، وز تو نعمت شد تمام

ما به یاد آن مبارک روز و آن زیبا پیام



از ولای مُرتضی دل را چراغان می‏ کنیم

بـا علی بار دگر تجدید پیمـان می‏ کنیم



” سیّدرضا مؤید “