تفألی بر حافظ در ماه محرم
غزل زیر یک از مشهورترین سروده های حافظ است که خواجه شیراز در آن رابطه ی بسیار زیبا و معنا داری میان قیام ابا عبدالله الحسین (ع) و قیام مهدی موعود را بیان میکند .در این سروده حافظ ابتدا عشق و ارادت خود به امام حسین (ع) و مظلومیت ایشان و یاران بزرگوارش رابه زبان می آورد، سپس دلتنگی های خود را از دنیا با امام عصر (عج) نجوا می کند و از او مدد می خواهد و برای ظهورش دعا می کند. و در انتها اعتقاد خود را به یکی از باورهای تشیع یعنی مسئله ی شفاعت در روز محشر بیان میکند.


زان یار دل نوازم شکریست با شکایت

گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت


بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم

یارب مباد کس را مخدوم و بی عنایت


رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس

گویا ولی شناسان رفتند از این ولایت


چشمت به غمزه مارا خون خورد،می پسندی؟

جانا روا نباشد خون ریز را حمایت


در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا

سر ها بریده بینی بی جرم و بی جنایت


در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود

از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت


از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود

زینهار از این بیابان وین راه بی نهایت


ای آفتاب خوبان می جوشد اندرونم

یک ساعتم بگنجان در سایه ی عنایت


این راه را نهایت صورت کجا توان بست

کش صد هزار منزل بیش است در این بدایت


هر چند بردی آبم روی از درت نتابم

جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت


عشقت رسد به فریاد گر خود بسان حافظ

قرآن زبر بخوانی در چهار ده روایت

شادی هردو جهان بی تو مرا جز غم نیست

جنت بی تو عذابش ز جهنم کم نیست

در دم مرگ اگر پا به سرم بگذاری

عمر جاوید به شیرینی آن یک دم نیست

حرم قرب خدارا که دل عاشق توست

طرفه بیتی است که روح القدسش محرم نیست

بگذار آدمیان طعنه زنندم گویند

هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست

نیست بر خامشی آتش دوزخ سیلش

از یم اشک غمت هر که به چشمش نم نیست

تا خدایی خدا هست لوای تو به پاست

زانکه جز دست خدا حافظ این پرچم نیست


هم خدا داند و هم عالم و آدم دانند

که به جز رأیت عشق تو در این عالم نیست



دوزخ ارزانی آنانکه ندارند غمت

با غمت هیچ مرا زآتش دوزخ غم نیست



ملک هستی همه ماتمکده ی توست حسین

جایی از ملک جهان خالی از این ماتم نیست



گوهر اشک عزای تو به هر کس ندهند

اهرمن را شرف داشتن خاتم نیست



گریه بر پیکر مجروح تو باید همه دم

که جراحات تنت را به از این مرهم نیست



تو به جا ماندی و ظالم اثرش هم شد محو

پایه ظلم که در دار جهان محکم نیست



سائل تو است کسی کز تو تو را خواهد و بس

آنکه شد طالب تو در طلب درهم نیست



سینه کردی هدف تیر که میدانستی

زنده بی مرگ تو دین نبی اکرم نیست



هیچ مظلوم همانند تو در قلزم خون

سر جدا با گلوی تشنه کنار یم نیست



گو ببرند سر دار زبان در کامش

غیر مدح تو ثنایی به لب (میثم) نیست



حاج غلامرضا سازگار
#محرم95
#بیرق_عزاء

تقسیم بندی مقاتل بر اساس محتوا:
1)مقاتل روائی :کامل الزیارات ابن قولویه قمی
2)مقاتل تحلیلی :مقتل ثارالله عندلیب همدانی
3)مقتل ذوقی: خصائص الحسینیه مرحوم شوشتری
4)مقتل روائی تاریخی: نفس المهموم شیخ عباس قمی
5)مقتل تاریخی تحلیلی: مقتل مقرم
6)مقتل تاریخی: مقتل خوارزمی
7)مقتل ادبی: مقتل سید مهدی شجاعی
در نقل مطالب از مقاتل توجه به چند نکته لازم است:
1)مطالب نقل شده با مبانی اعتقادی و ارزشی دینی منافاتی نداشته باشد:همانند کوباندن سر به چوب محمل توسط حضرت زینب(س)
2)مطالب نقل شده در شان اهل بیت باشد وموجب وهن ایشان نباشد: همانند تفسیر صحیح نادرست عبارت ناشرات الشعور در زیارت ناحیه به بی حجاب شدن اهل بیت امام حسین(ع)
3)مطالب نقل شده منافاتی با عقل نداشته باشد: همانند کشته شدن 30000 نفر به دست امام حسین(ع)
4)کذب بودن مطلب نزد مورخین معتبر و مشهور نباشد:همانند عروسی حضرت قاسم در کربلا

بنشسته دیدم شمر دون بر سینه اطهرت
شمشیر کین را می کشد بر حلق و بر حنجرت
بر گوش می آمد در آن دم ضجه ی مادرم
ای وای از آن لحظه که شد جدا سر از پیکرت

کرده ام نذر که عمری زغمت گریه کنم
آه از دل کشم و از اَلَمت گریه کنم
گاه در ماتم تو بر سر و سینه بزنم
گاه بنشینم و زیر عَلَمَت گریه کنم
منم آن سائل درمانده که با دست تهی
در دل شب به امید کرمت گریه کنم
به غبار حرم کرببلایت سوگند
دوست دارم که شبی در حرمت گریه کنم
کاش آیی دم مردن به سر بالینم
تا نهم صورت خود بر قدمت گریه کنم
اللهم ارزقنا …..