روضه ابی عبدالله (ع) از زبان زینب(س)
#بیرق_عزاء
#محرم95
قال فوالله لا أنسی زینب بنت علی(ع) تندسب الحسین(ع) وتنادی بصوت الحزین وقلب کئیب،
یامحمداه! صلی علیک ملیک السماء هذا حسین مرمل باالدماء، مقطع الأعضاء وبناتک سبایا،إلی الله المشتکی، وإلی محمد المصطفی (ص) وإلی علی المرتضی(ع) وإلی فاطمه الزهراء وإلی حمزة سیدالشهداء یامحمداه،هذا حسین بالعراء تسفی علیه ریح الصباء قتیل أولاد البغایا،واحزناه،واکرباه، الیوم مات جدی رسول الله(ص) یا أصحاب محمداه،هولاء ذریة المصطفی،یساقون سوق السبایا
راوی میگوید به خدا سوگند زینب دختر علی را فراموش نمیکنم. در آن حال که بر حسین مینالید وبا نوائی اندوهناک ندا میداد:
وای ای محمد! فرشتگان آسمان بر تو درود فرستند، این حسین است به صحرا افتاده،خون آلود،که اعضایش را بریده اند.وای از این مصیبت!!و(ای رسول خدا) دخترانت اسیر شدند به خداشکایت میبرم وبه محمد مصطفی(ص) وعلی مرتضی(ع) وفاطمه الزهراء(س) وحمزه سیدالشهداء
وای ای محمد(ص) واین حسین(ع) است به صحرا فتاده که باد بر پیکرش خاک میپاشد.کشته فرزندان بدکاران است.
وای ای اباعبدالله از اندوه وشدت (شهادت) تو! امروز گوئی جدم رسول خدا جان داده است.
لهوف ص129