غنچه ای در دل تاریکی
25 مرداد 1404 توسط مریم قپانوری
غنچهای در دل تاریکی
شمعدانیِ پژمرده را به راهپله بردم؛ جایی که آفتاب بیدریغ میتابید.
نور بر جان خشکیدهاش نشست، و غنچهای کوچک، بیصدا شکفت.
شمعدانی غنچه کرد؛
نه فقط از نور،
بلکه از ایمان به فردا.
در آن لحظه، فهمیدم:
در دل تحریم و تنگنا، هنوز نوری هست نوری از جنس ولایت.
رهنمودهای رهبری، چون آفتاب، بر دلهای خسته میتابند و امید را میرویانند.
#به_قلم_خودم
#عکس_تولیدی
✍🏻مریم قپانوری
